We gaan ervoor!

Jarenlang heb ik gedacht dat carriere maken voor mij belangrijker was dan kinderen. Maar nadat er steeds meer baby's in mijn omgeving werden geboren, begon de twijfel toe te slaan. Steeds meer kreeg ik het gevoel dat ook ik een gezinnetje wilde. Vriendlief heeft altijd achter mijn carrierekeuze gestaan, maar was dolblij toen mijn twijfel toesloeg. Na een bezoekje aan mijn schoonzusje, waarbij zij haar zwangerschap aankondigde, hebben we er in de auto uitgebreid over gepraat en anderhalve maand later ben ik gestopt met de pil onder het mom 'we zien wel'. Achteraf bezien heb ik eerst een tijdje onbewust/bewust afgehouden rond de vruchtbare periode en door drukte kwam 'het' er sowieso weinig van. Na het elf maanden op zijn beloop te hebben gelaten, zijn we vorige maand serieus aan het klussen geslagen. De teleurstelling was dan ook groot toen ik negatief testte en vervolgens ongesteld werd. Het was natuurlijk ook wishfull thinking dat het de eerste ronde raak zou zijn. Nu vol goede moed in ronde 2 en ik verwacht mijn eisprong aanstaande dinsdag. Wie weet...Een ding is zeker; als het ons gegund is, is het kindje heel gewenst en welkom en kan mijn carriere me (bijna) gestolen worden! Wij gaan ervoor!